Weekendje Rome met mijn pa!

Dit weekend ben ik naar het verre Rome geweest, samen met mijn vader. Dit soort dingen doen we niet elke maand ofzo hoor, het was wel echt iets speciaals. Mijn pa had namelijk een aantal jaren geleden besloten met al zijn zoons (drie) een weekendje ergens naartoe te gaan. Ik moest heel lang wachten tot het eindelijk mijn beurt was, maar dan nu eindelijk was het zover. Vrijdag kreeg ik vrij van school, 's morgens gingen we al weg. We stapten bij Düsseldorf op het vliegtuig, op naar Italië!

We zijn eerst naar het Collosseum gelopen, prachtig aan de buitenkant, helaas konden we er niet in. Ook het Forum Romanum was al dicht, helaas. Nou ja...
Nu gingen we naar het Capitool, het plein met het grote paleis en musea, midden in Rome. Hier bezochten we een museum dat niet heel boeiend was. Wel een mooi uitzicht!
Toen was het alweer tijd om een leuk eettentje op te zoeken. We vonden er best snel eentje (we zaten dan ook in het centrum van de stad he). We hebben heerlijke pizza gegeten.
De tijd ging snel voorbij, na het eten moesten we naar de metro lopen, met de metro naar het treinstation, en daar een bus nemen. We deden er wel even over, wat dat betrefd is Rome een onoverzichtelijke stad!
Toen we in de bus zaten wisten we niet precies bij welke halte we er weer uit moesten om bij ons hotel te komen. Gelukkig zat voor ons in de bus een vriendelijk noors echtpaar, dat in precies hetzelfde hotel verbleef. Lucky us!
Het hotel was niet superdeluxe, maar het had een lekker bed, en dat hadden we zeker nodig na zo'n lange dag reizen en wandelen.

De volgende dag konden we aardig lang uitslapen, waarna we een lekker ontbijtje kregen, en weer op stap gingen.
We gingen vandaag naar het Vaticaan. Eerst gingen we naar het Vaticaanmuseum, en de daarbij horende Sixtijnse Kapel van Michelangelo. Maar eerst 1,5 uur (!) in de rij staan. Het wachten bleek zeker de moeite waard. Je werd door wel iets van honderd kamers heen gevoerd, met meer kunst dan je voor mogelijk houdt. Het één was nog prachtiger (en duurder) dan het andere en goud en zilver werden niet geschonden. Een aantal kamers waren in hun geheel een kunstwerk, vloer wanden en plavond beschilderd en versierd. Zoiets had ik nog nooit gezien! Aan het einde dacht je echt: oh, weer zo'n prachtige zaal vol kunstige, oude en zeer dure voorwerpen? Gaaaap. Ja echt, zo veel kunst was er. Kunst als massaproduct! Dit zegt volgens mij veel van het Vaticaan. Buiten, naast de wachtrij, kwam je namelijk langs meer dan één arm oud vrouwtje, leunend op haar stok, helemaal krom, huilend en smekend om een beetje geld. Of een man met bulten op zijn hoofd en lichaam zo groot als sinasappels. is het Vaticaan zo verblind door haar rijkdommen en de pracht en praal, dat het de vertrapten uit de samenleving niet meer kan zien? Mijn beeld van de paus en zijn 'heilige' stad is er bij mij niet beter op geworden. Wat een christenen!
Dit beeld van arrogantie werd aan het eind van het museum nog eens bevestigd. De Sixtijnse Kapel, het hoogtepunt van het museum, kwam in zicht. Net buiten de ingang borden met 'stilte, geen foto's of films maken'. Dat moet toch genoeg zijn, denk je dan. Maar nee, om de twee minuten kreeg je een minuut durende oproep om stilte te horen, via een heel luid omroepsysteem. En een mannetje dat voortdurend Silence Please! door de zaal riep. Door de ongelovelijke drukte neem je dit alles niet eens meer serieus. De kapel zelf was trouwens wel PRACHTIG!

Na ongeveer drie uur in het museum te hebben rondgelopen, gingen we naar de dichtbij gelegen Sint-Pieterkerk. Zelfde verhaal, wat een hoogmoed en ijdelheid allemaal! Wel prachtig!!
De Engelenburcht stond als volgende op het programma. Dit is een oorspronklijk Romijns bouwwerk, in de middeleeuwen omgebouwd tot vesting. Heel apart, zo was je opeens in de middeleeuwen!
We zijn naar nog wat toeristenplaatsten geweest, zoals de fonteinen van Trevi (in het donker prachtig en romantisch, echt een huwelijksreisplekje - jammer dat ik met mijn vader was, haha), maar ik heb niet echt meer zin verder te schrijven.

Zoals je wel kunt lezen was dit weekend een waardevolle tijd waarin mijn pa en ik veel gezien hebben. We hebben ook echt waardevolle gesprekken gehad. Het weer was top (soms wel 20°!), dus dit weekend zal nog lang in mijn herinneringen blijven.

Groetjes van Matthijs