Saturday, March 29, 2008

5 Days With The Holy Spirit



Het afgelopen paasweekend is zo gaaf geweest. Wat we allemaal meegemaakt hebben is ook te lezen op www.sarabiesbrouck.blogspot.com, www.gercoderksen.blogspot.com, www.throughmattseyes.blogspot.com en www.hanscozijnsen.blogspot.com. Ik zal hier mijn persoonlijke ervaringen opschrijven.

Dag 1 (donderdag): De reis was gezellig, samen met Hielke op de achterbank (met een enorme stapel jassen en tassen tussen ons in zodat we elkaar nauwelijks konden zienXD).

Dag 2 (vrijdag): Ik vond het zo leuk op de basisschool! De vrijheid en blijheid van die kinderen was ongelofelijk. Ze deden echt goed mee en daar werd ikzelf ook heel blij van. Ik ben op een begeven moment gewoon midden tussen al die kinderen gaan zitten. Nou als je eens flink wat aandacht nodig hebt moet je dat doen, ze hangen en trekken aan je van alle kanten!:P Met de wat oudere kinderen heb ik nog een paar leuke gesprekjes gehad, en ze hopelijk iets van de liefde van God door kunnen geven. Voor mij was deze dag helemaal geslaagd! Ik denk dat we door het hele programma echt een impact hebben gemaakt op de basisschool, vooral op de leraren. Zij hebben de belangrijke rol kinderen de liefde van God mee te geven, zodat in de toekomst Vlaanderen weer kan gaan leven!
Het zwemmen 's middags vond ik leuk, maar de temperatuur niet bepaald subtropisch - brrr...

Dag 3 (zaterdag): 's middags gingen we in een christelijk jeugdcafé 'workshops' geven. Ik deed mee met 'Mafia', een variant van 'Weerwolfje'. Echt leuk om dit een paar keer achter elkaar te doen, je ontdekt steed meer strategieën enzo.:P Het was lekker ontspannen en gezellig!
´s Avonds gingen we een concert geven. Maar voor elk concert eerst een heartprep. Dit was de meest bijzondere heartprep die ik ooit gehad heb! Ik kan niet eens een reden bedenken waarom Gods Geest opeens zo hevig kwam, maar Hij kwam gewoon. Er was zo´n vrijheid op een bepaald moment, dat iedereen zat te roepen en naar Jezus zat te schreeuwen en z´n longen uit zijn lijf te zingen en te huilen en te knielen... Ikzelf ben even op het randje van het podium gaan zitten, waar we allemaal in een kring op stonden. Ik sloot mezelf zeg maar even af van de groep, om me totaal op God te richten. Opeens werd ik zo emotioneel, het meest emotioneel wat ik ooit geweest ben. En het was niet zo´n soort emotie die je soms op kunt roepen, dat weet ik zeker. Ik kon em namelijk niet in bedwang houden. Ik moest zo hard huilen, en zelfs al had ik het willen stoppen, ik kon het niet. Wow wat een bijzonder moment, ik heb geloof ik nog nooit zo´n intense aanbidding meegemaakt! Ik heb nog tot lang daarna met een big smile rond gelopen, en het maakte mij niets meer uit wat men ook maar van me dacht.
Even later kwam het concert. Ik stond nog steeds in de vrijheid die de Geest me gegeven had. Ik danste met alles wat ik had, en voor de eerste keer ben ik echt mensen persoonlijk gaan aankijken terwijl ik aan het dansen was. Er gebeurde iets bijzonders. Ik keek een jongen aan, die mij aankeek, en we lachten naar elkaar. Er was interactie. Echt mooi, want nu wist ik zeker dat ik een boodschap van liefde had gebracht met mijn dansen. Even later keek ik twee -vrij stoer uitziende- meiden aan die een beetje elkaar af zaten te leiden. Meteen letten ze weer op. Ik ben zo blij dat ik dit ontdekt heb, dat de boodschap echt het best over te brengen is door middel van je ogen.
Ik heb ook nog mijn getuigenis gegeven, en ik geloof dat die mensen tot nadenken heeft gezet. Ik geloof zeker dat die onder andere verantwoordelijk is geweest voor het grote aantal mensen (bijna de hele zaal) dat zijn hand omhoog stak bij de oproep 'wie wil zijn leven aan Jezus geven?' die Patrick na zijn preek stelde. Ja, God heeft door mij heen gewerkt om de Belgische jeugd op te doen staan en voor Jezus te gaan. Dank U Heer!

Dag 4 (zondag): Vanmorgen verzorgden we een dienst die wat mij betreft voor de meeste mensen ooit was (tussen de 700 en 900 mensen!!). Er waren meerdere - uit scheuringen voortgekomen - kerken bijeen, en dit was heel bijzonder. Ik hoop en bid zo dat dit het begin was van een veel grootschaliger hereniging van kerken en gemeenten in België. Voor mij persoonlijk is deze dienst niet een van de hoogtepunten geweest. Maar gelukkig ging het niet om mij, maar om België. We hebben een diepe impact mogen maken, en grote veranderingen teweeg mogen brengen, dit geloof ik echt!

Over het frietkot zal ik het maar niet hebben.. Misselijk! :S

Die misselijkheid nam ik mee de volgende activiteit in, het flyeren. Het was zeer koud (terwijl ik 6 lagen kleren over elkaar aanhad!) en er was bijna niemand op straat in de duffe stad. Het absolute dieptepunt van het weekend voor mij...
Je kunt dus bedenken dat ik in een flink donkere bui zat tegen de tijd dat we hier mee klaar waren. In een voormalig café (ofzo) dat nu diende als kerkgebouw van de opstartende gemeente waar wij die avond waren, nam een irritante moeheid bezit van me. En niet zo een dat je direct in slaap zou kunnen vallen, maar zo een waarbij je je totaal niet lekker voelt.
Net voor de dienst kregen we een speech van Marieke. Zij maakte mij en de vele anderen die zich net zo voelde als mij ervan bewust dat het om geestelijke strijd ging wat we ervaarden.
We begonnen met de dienst. We gingen eerst zingen, en ik besloot volop mee te doen, al was ik moe. Terwijl ik sprong en danste en God prees, kwam de energie weer terug in mij. Ik werd weer enthousiast voor God, en gaf al mijn mindere gevoel aan Hem. De heilige Geest vulde mij en ook tijdens de dansen kon ik er weer volop tegenaan. Er heerste zo'n vreugde in de zaal, iedereen deed enthousiast mee (er waren dan ook veel Afrikanen ;)).
Na het 'officiële' deel van de dienst werd het nog veel beter. Eerst één iemand die voor zich wilde laten bidden, daarna iedereen die voor zich wilde laten bidden.. De heilige Geest kwam in iedereen, en als je ooit hebt meegemaakt hoe het is als de heerlijkheid van God neerdaalt, dan weet je ook hoe het hier was. mensen huilen, zingen uit volle borst, juichen, Hans pakte zijn sjofar erbij.. Ik heb voor een aantal mensen gebeden, waarbij ik echt dacht dat ik profetisch bezig was: dit had ik nooit zelf kunnen bedenken! De vrijheid was enorm, voor mij grenzeloos. Dit had ik nog nooit meegemaakt! God werkt in processen, Hij heeft me in de loop van de tijd steeds vrijer gemaakt en ik had het gevoel dat dit het absolute toppunt was. No limits - no boundaries - I see increase all around me - stretch forth - break forth - release me - enlarge my territory!
Hij heeft zulke grote dingen gedaan die avond, en ik geloof dat wij de mesne van die gemeente enorm bemoedigd hebben, en dat ze nu zullen uitgaan om dat muffe stadje eens goed op te schudden!
Dank U Heer!

Dag 5 (maandag): De laatste dag alweer.. Met niet veel verwachting verder voor deze dag gingen wij aan de slag met de schoonmaakbezigheden en dat soort dingen. Toen we daar mee klaar waren gingen we met z'n allen het avondmaal vieren. De vraag was het te nemen als je je leven echt voor honderd procent aan God wilde geven, en iedereen nam het brood en de 'wijn'. We mochten nu naar voren komen als we gebed wilden voor een vervulling met de heilige Geest. Iedereen kwam naar voren. Voor mij heel persoonlijk is er toen niet iets heel spectaculairs gebeurd (al ervaarde ik wel een diepe rust), maar voor vele anderen wel. Mensen moetsen opnieuw huilen, sommigen vielen in de Geest en velen werden op diepe plekken in hun hart aangeraakt. Er is bevrijding geweest van onzekerheid, angst, eenzaamheid. Ja, zelfs als je het niet meer verwacht komt God soms met zijn grote kracht.
Wat is onze Vader goed voor ons!

Dit was het beste Kingskidsweekend dat ik ooit heb gehad, en het is levensveranderend geweest. Ik ben zo blij met de groep, we waren zo'n eenheid, ongelofelijk! Ik houd echt van deze mensen, ik zal ze nooit vergeten, en velen van hen hebben een speciale plek in mijn hart gekregen.

Wow, ik ben weer wakker geschud: Jezus is voor mij gestorven en daardoor kan ik tot de Vader komen en in vrijheid leven!

Wanneer iemand mij liefheeft zal hij zich houden aan wat ik zeg, mijn Vader zal hem liefhebben en mijn Vader en ik zullen bij hem komen en bij hem wonen. (Joh. 14:23)

4 comments:

saartj said...

wow:)
wat een prachtverhaal is dat:)
ik vind het zo gaaf om telkens weer uit een ander standpunt dat weekend te beleven!!
ik had echt nooit durven denken dat dit weekend in België (een land waar er niet veel christenen zijn en dat echt helemaal gebroken is) zo gaaf zou worden!
het was idem zoooo bijzonder dat de Heer ons zo'n mooie dingen heeft laten zien en iedereen op zijn eigen manier heeft aangeraakt, op de manier die het beste past bij die persoon.
ik ben God echt ook zo dankbaar voor dit team:)
er is inderdaad echt zo'n eenheid in het team:)zelfs mensen buiten ons team, zeiden dat ze de eenheid zagen in ons team:)
echt machtig:)
hoe gaat het nu met jou?
niet in een zwart gat gevallen na dit supermooie en leuke weekend?
groetjes, Gods rijke zegen en een dikke knuf,
Saartjxxx
God blesses you;)

Gerco Derksen said...

Wooow jaaah het is echt gaaf om van iedereen te horen hoe gaaf zij dit weekend wel niet hebben ervaren.. God was er echt..:D
Ik zal jouw ook nooit meer vergeten Matthijs(waarschijnlijk zal ik voor altijd je vriend maarja..xD)
Love you guy.. hug Gerco

Diantha said...

Hey Matthijs!

Wauw, wat een supertoffe gebeurtenissen. En wat gaaf hoe je het neergezet hebt. Dit brengt een hoop ervaringen met God in mij naar boven die ik ook op soortgelijke manieren heb meegemaakt. Echt wauw, dit wakkert bij mij wel weer flink het verlangen aan om dit weer te hebben! Zo in vuur en vlam staan voor Hem en zo intens de drang hebben om Hem te eren en Zijn liefde uit te delen. Wauw, wauw, wauw! =D Ghehe, vind echt heel tof. Bless you guy! Thanks voor je verhaal. =D

Liefs!
Diantha

Anonymous said...

Heey mathijs..
ik had nog een vraag aan je..hoe kom je aan al die foto's???